اثر تمرین هوازی بر بیان let-۷a microrna و il-۶ بافت تومور موش های مبتلا به سرطان پستان

چکیده مقدمه: سایتوکاینil-6 در ریز محیط تومور در سرطان پستان، نقش پیش التهابی دارد و از آنجایی که بین il-6 و میکرو rna let-7a، که در اغلب سرطان ها به عنوان سرکوب کننده تومور عمل می کند، یک حلقه بازخورد ی مثبت وجود دارد، در این تحقیق، اثر تمرین هوازی بر بیان میکرو let-7a rna و il-6 بافت تومور موش های مبتلا به سرطان پستان را بررسی کردیم. روش بررسی: تعداد 20 سر موش بالب سی ماده (چهار تا پنج هفته) با تزریق زیر جلدی سلول های سرطانی وابسته به گیرنده استروژن mc4-l2، به سرطان پستان مبتلا شده و به دو گروه 10 تایی تومور- تمرین (tt) و تومور- کنترل (tc) تقسیم شدند. گروه تومور- تمرین به مدت 6 هفته، 5 روز در هفته تمرین هوازی با شدتی برابر با 14-18 متر بر دقیقه انجام دادند. پس از پیدایش تومور، طول و عرض تومور با کولیس دیجیتالی هر هفته اندازه گیری شد. موش ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین قربانی شدند و نمونه های بافتی برداشته و در دمای 70- درجه ذخیره شد. بافت تومور هموژنایز شد و میزان بیان میکرو rna let-7a به روش real time – pcr و il-6 به روش الایزا اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری let-7a ، توسط نرم افزار rest انجام شد. آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تی مستقل برای بررسی حجم تومور و il-6 به کار گرفته شد. یافته ها: حجم تومور و il-6 در گروه تومور- تمرین نسبت به گروه تومور- کنترل کاهش، ولی بیان let-7a افزایش معناداری داشت (05/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد در این پژوهش، کاهش حجم تومور مشاهده شده در موش های بالب سی، به دنبال تمرینات هوازی تا حدودی به علت افت عوامل التهابی مانند il-6 و افزایش let-7a است. این یافته ها از تأثیر تمرین ورزشی بر کاهش رشد تومور در سرطان های مدل موشی حمایت کرده و می توان تا حدودی این نتایج را به خواص ضد التهابی تمرین ورزشی نسبت داد.